1)-
DEMOCRATIC BIRDS
Birds have given up
making nests.
Given them up in offering
given up singing songs of peace
also, given up sipping water
at the hands of tyrants.
In nests made with great joy
out of self-love
they now feel suffocated
no longer do they enter the nests
for fear of the deep darkness within.
Neither do they enter homes any longer.
Instead of nests
they have chosen other places
for they have learnt
how any place can be grabbed and occupied.
It could be the crossroad square
high domes
buildings
banks
parliament
temples
gurudwaras
churches
courts
police posts
toll plazas
malls
rails
The birds have seen
gold plated cages
inside the nests
detached from homes
they now soar in freedom
sipping water at the abode
of any of the Gods.
***
Fearless birds these
hearing one call
from any village or city
gather in lakhs
on any highway
any crossroad
to cause a road block.
***
Countless nests
being sold as priceless
attract them not
for they have turned away
from the golden cages,
refuse to feed from the hand
of their owner
instead learned to eat
what they desire, relishing it
they have learned to live life
with abandon.
2)-
At early dawn yesterday
when morn was being born
a poet
sold his personal diary.
Publishers and dealers
earned wealth out of it.
Readers somehow managed to buy it
even if not able to afford it.
The poor poet
starved to death
while the whole world
hummed his songs,
the precious storehouse of songs
was forgotten.
________________
Poetry : Pash Aujla
translation :Dr Sunil Kaushal
ਡੈਮੋਕ੍ਰੇਟਿਕ ਪਰਿੰਦੇ
ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਨੇ ਆਲਣਿਆ
ਨੂੰ ਤਲਾਂਜਲੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ
ਹੁਣ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਛੱਡਤੇ
ਆਲਣੇ ਬਨਾਓਣੇ।।
ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਓਹਨਾਂ
ਅਮਨ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਓਣੇ
ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਓਹਨਾਂ ਕਾਤਲਾਂ ਦੇ
ਹੱਥ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣਾ।
ਨਿੱਜ ਨਾਲ ਮੋਹ
ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ
ਰੀਝਾਂ ਲਾਈਆਂ
ਬਣਾਏ ਆਲਣਿਆਂ ਚ'
ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਦਮ ਘੁੱਟਿਆ।
ਧੁੱਪਾਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਦੇ ਡਰੌੰ
ਓਹ ਹੁਣ ਘਰਾਂ ਚ ਨਹੀ ਵੜਦੇ
ਆਲਣਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਹੁਣ
ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਚੁਣੀਆਂ
ਓਹ ਸਮਝ ਗਏ ਨੇ ਕਿ ਥਾਂ ਤਾਂ
ਕੋਈ ਵ ਮੱਲੀ ਜਾ ਸਲਦੀ
ਚੌੰਕ - ਚੁਰਾਹੇ
ਓੱਚੇ ਗੁਬੰਦ
ਇਮਾਰਤਾਂ
ਬੈੰਕਾਂ
ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ
ਮੰਦਿਰ
ਗੁਰੁੂਦਆਰੇ
ਗਿਰਜਾਘਰ
ਠਾਣੇ
ਕਚਿਹਰੀਆਂ
ਟੋਲ ਪਲਾਜੇ
ਮਾਲ
ਰੇਲਾਂ
.......
ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਦੇਖ ਲਏ ਨੇ
ਆਲਣਿਆ ਵਿਚਲੇ
ਸੋਨ - ਮਈ ਪਿੰਜਰੇ ।
ਘਰਾਂ ਦੇ ਮੋਹ ਛੱਡ ਓਹ
ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਚ ਬਾਜੀਆਂ ਲਾ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੱਬ ਦੀ ਕੰਪਨੀ
ਚ' ਪਾਣੀ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ।
ਬੇਖੋਫ , ਬੇ - ਡਰ ਪਰਿੰਦੇ
ਇੱਕ ਹਾਕ ਚ' ਕਿਸੇ ਵੀ
ਪਿੰਡ -ਸ਼ਹਿਰ
ਚ' ਏਕਤਾ ਕਰ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਈਵੇਅ
ਚੌੰਕ ਚੁਰਾਹੇ ਤੇ
ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਤੇ
ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਰੋਕ ਲੈਂਦੇ
.........
ਬੇਹਿਸਾਬ ਆਲਣਿਆਂ ਦੀ
ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਕੀਮਤ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ ਬਜ਼ਾਰ ਚ'
ਪਰ ਪਰਿੰਦੇ ਅੱਜ ਬੇਮੁਖ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਆਲਣਿਅਾਂ ਤੋੰ
ਓਹਨਾਂ ਮਾਲਕ ਦੇ ਹੱਥ ਦਾ ਦਾਣਾ ਨਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ
ਤੇ ਮਨ ਮਰਜੀਆਂ ਤੇ ਸੁਆਦ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ।
ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਸਲ ਅਨੰਦ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਪਾਸ਼ ਅੰਬਰ
6280797236
16 ਅਗਸਤ ੨੦੨੦
ਨਿੱਜੀ ਡਾਇਰੀ
ਸਰਘੀ ਵੇਲੇ ਕੱਲ
ਲਿਖਾਰੀ ਵੇਚ ਗਿਆ
ਆਪਣੀ ਅਮੁੱਲ
ਨਿੱਜੀ ਡਾਇਰੀ
ਵਪਾਰੀਆਂ ਤੇ ਛਾਪੇਖਾਨਿਆਂ
ਕਰੀ ਕਮਾਈ
ਪਾਠਕਾਂ ਨੇ ਹੱਥ
ਦੱਬ -ਘੁੱਟਕੇ
ਕਿਤਾਬ ਲਿਆਂਦੀ
ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਗਿਆ
ਸ਼ਾਇਰ ਵਿਚਾਰਾ
ਸਾਰਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਓਹਦੀ
ਸ਼ਾਇਰੀ ਗੁਣਗਣਾਓੰਦਾ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਕੀਮਤੀ ਪਰਾਗਾ
ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ॥
ਮੂਲ ਕਵਿਤਾ : ਪਾਸ਼ ਅੌਜਲਾ
ਅਨੁਵਾਦ : ਡਾ: ਸੁਨੀਲ ਕੌਸ਼ਲ
